Joan den maiatzaren 14an, Kino Martinez Gipuzkoako Ostalaritzako idazkari nagusiak agerraldia egin zuen Batzar Nagusiaren ponentzian, Gipuzkoako lurraldeko egungo zerga-sistemaren erreforma jorratzeko. Elkarteko ordezkariak sektorea osatzen duten enpresaburu txikien eta autonomoen sentimendua helarazi ahal izan zien batzordea osatzen duten alderdi politikoen ordezkariei, ordezkatutako kolektiboaren karga fiskala arintzeko hainbat proposamen eginez.

Enpresa-sarea indartzea eta autonomoak defendatzea.

Kino Martínezek bere hitzaldian defendatutako planteamenduek zerga-karga oro har murriztearen alde egiten zuten, bai eta sektoreak aurre egiten dien arazo nagusiak konpontzeko jarduketa-programei zerga-pizgarrien bidez laguntzearen alde ere, hala nola enpresa-ehunaren galera – bereziki, enpresaburu autonomoena –, merkataritza-marjinak etengabe estutzea eta langileak kontratatzeko zailtasunak.

Gipuzkoako Ostalaritzak zerga arloan langile autonomoen onurarako diskriminazio positiboa ezartzeko beharra sartu zuen zerga eztabaidan. Bere argudioen oinarria izan zen langile autonomo batek ahalegin handiagoa egin behar duela, lanorduei dagokienez, besteren konturako langile baten urteko etekin ekonomiko berberak lortzeko. Ahalegin hori % 30 edo % 40 handiagoa izan daiteke langile autonomoen kasuan. Egoera horren aurrean, Gipuzkoako Ostalaritzako idazkari nagusiak bi aukera planteatu zituen: lehenengoa, langile autonomoentzat karga-taula espezifiko bat ezartzea, besteren konturako langileena baino % 25 txikiagoa. Bigarren aukerak, aurrekoaren ordezkoa, oinarri orokorretik – edo kuota osoaren gainean – kenkariak ezartzea autonomoaren kuotengatik ekitaldian ordaindutako zenbatekotik. Proposamen izar horrekin batera, justifikazio zaileko gastu finko kengarriak % 20raino handitzea ere eskatu zen.

ETE eta mikroenpresen kasuan, zerga-tasa % 18ra jaistea eta enpresa baten jardueraren lehen 2 urteetan tasa % 15era jaistea izan ziren Kino Martínezek Batzar Nagusietan egindako agerraldian egindako beste ekarpenetako batzuk, ekintzailetza sustatzeko eta, horrela, lurralde komunean dagoen arau bat imitatzeko.

Kanpoko talentua erakartzeko laguntza-neurriei dagokienez, Gipuzkoako Ostalaritzak ostalaritza-jarduerari atxikitako etxebizitzak erosteko kenkarietan oinarritzen ditu bere aldarrikapenak, langileentzako bizitoki gisa; baita langile ez-egoiliarrak kontratatzen edo administrazioa erregularizatzeko prozesuetan laguntzen duten egiturak ezartzen dituzten enpresentzako kenkarietan ere.

Lehia desleiala eta bildutakoaren xedea.

Elkarteko idazkari nagusiaren azken ekarpenek azpimarratu zuten “aldi baterako” ostalaritzako establezimenduetan ticket bai sistemaren ezarpena kontrolatu behar zela; hau da, txosnak, talogilak, food truck-ak, janari-postuak eta abar, udan Gipuzkoako geografian hainbeste ugaltzen direnak eta lehia desleial gero eta garrantzitsuagoa adierazten dutenak. Martinezek adierazi zuenez, foru-ogasuna ikuskatzeko lana, Ostalaritza Elkartearen eta bere bazkideen iritziz, ez dago. Zentzu horretan, Bizkaiko Foru Aldundiak, ausart eta ohore handiz, duela gutxi berretsi du lurralde horretako txosnetarako ticket bai sistema instalatuta izateko betebeharra. Ticket bai delakoaren esparruan, sistema hori beren establezimenduetan dedikazioagatik eta hirugarrenen gastuengatik instalatu duten zergadunei kenkarien bidez konpentsazio ekonomikoa emateko beharra ere planteatu zen, sistemaren inplementazio teknikoan egindako akatsek antzekoak izan baitira.

Azkenik, eta aipatu ponentzia fiskaleko ordezkari politikoetako batekin ika-mika sortu gabe, Kino Martínezek azaldu zuen elkartekideen iritzia Gipuzkoan bildutakoa zertarako erabiliko den ─ gehienbat Eusko Jaurlaritzaren egitura jasaten baitu ─, eta lurraldeak erakunde horren aldetik jasotzen duen tratu kaltegarria, erabakiguneen kokapenari, irisgarritasun turistikoari, ekitaldi instituzionalen banaketari eta abarri dagokienez; zalantzarik gabe, horrek lehiakortasuna kentzen dio lurraldeari eta, bereziki, ostalaritza-sektoreari.